reisverslag nr. 8

Beste Familie en Kennissen,

Hierbij even een verslag van de laatste paar dagen, wij zijn dinsdag met de boot van Picton naar Wellington gevaren. Hewt was regenachtig weer dus wel mooi om te rijden. Onderweg gestopt om een bakje koffie te drinken en wat te eten want voordat wij in Wellinton aankomen zijn wij al laat in de avond. Op het menu stond van alles en er stond ook vissoep op. De anderen namen patat met een hamburger en sla en ik dacht ik probeer de vissoep. De vissoep was overheerlijk en Ineke en de Boys lieten het zich ook goed smaken. Door naar de boot waar wij om 17.00 uur aankwamen. Wij waren op tijd en het regende nog steeds. Om 18.00 uur konden wij met de Campers aan boord. Goede plek uitgezocht bij het voordek en een halfuur later vertrok de boot. Het was gelukkig rustig weer want het zou zonde zijn om de vissoep overboort te moeten spugen naar de plek waar het van daan kwam. Om ongeveer half elf waren wij aan de overkant waar wij op een parkeerplaats hebben overnacht. De volgende dag, het was mooi weer geworden en de zon stond weer hoog aan de hemel, hebben wij het Te Papa Tongarewa museum bezocht waar een tentoonstelling was over de eerste wereldoorlog. Dit was heel indrukwekkend om te zien. Weer in de auto een doorrijden naar het volgende dorp. Dit is niet over 50 km. maar 250 km. komt eerst. Wij moeten toch in een paar dagen tijd 1500 km. afleggen. De volgende plek die op het programma stond was het plaatsje Whanganui wat wel weer 6 uur rijden is. Onderweg kwamen wij nog een Hollandse molen tegen waar wij een broodje kroket hebben gegeten. Ik kreeg al een beetje heimwee naar Nederland. Aangekomen in het plaatsje Whanganui hebben wij het plaatsje bezocht waar een kleine kerstmarkt was met een donkerbruine kerstman. Je mag niet discrimineren maar je kijkt er toch raar tegen aan. De Campers stonden op een openbare parkeerplaats en wij konden s'avonds rustig slapen. De volgende dag optijd uit de veren want er moest weer een paar kilometers afgelegd worden. Dit was een tocht door de bergen over smalle wegen en diepe afgronden. Ineke zat bij Rob in de Camper en ik bij Niek, maar er is in de Camper van Rob heel wat oei en ai's, en kan het niet wat rustiger gevallen. Deze weg was weer heel mooi en het ene naar het andere landschap gaat aan je voorbij.
Onder weg kwamen wij een heel groot Engels landhuis/hotel tegen waar wij een High Tee hebben genomen. Ondertussen waren wij via de Manawatu-Whanganui rivier weer 250 km. opgeschoten.
Onderweg nog een oude watermolen bezocht de Kawana Mill - watermolen. Vandaag was het de dag van waterval waar Ineke haar ongeluk had gehad. Het was weer een lange rit maar na een paar uur rijden kwamen wij bij de waterval aan. Het was een emotioneel moment, en er zijn nog wel een paar traantjes gelaten. Hiervan bijgekomen zijn wij doorgereden naar een camping aan het water waar wij nu op staan. Het was laag water en Niek en ik zijn een stukje wezen wandelen naar het dorpje 5 km. verderop. Op de terugweg zijn wij over het strand teruglopen maar dat was geen succes want wij zakten tot de enkels en nog verder in de blubber. Kon nog net mijn nieuwe schoenen uit de modder trekken. Het is op dit moment 24.00 uur en morgen rijden wij naar Hamilton waar wij een bezoek gaan brengen aan een nederlandse verpleegster die Ineke geholpen heeft in het ziekenhuis. En er zullen nog wel dingen worden ondernomen in Hamilton. Vanwaar bericht. De volgende dagen is de planning naar Auckland en dan naar boven naar Paihia. Wij houden jullie op de hoogte. Als wij in Paihia aankomen is er toch 1500 km. afgelegd. En dat is een lange zit voor een Nederlander die een reis van Dronten naar Groningen al ver vindt.

de groetjes van Theo en Ineke