reisverslag nr. 5

Beste Familie en kennissen,

​Hierbij alweer het 5e reisverslag, Wij zijn net terug van een paar dagen visite bij een zeer goede kennis van Ineke, zoals ik al schreef een oude vlam van vroeger. Het was daar zeer goed en wij hebben verschillende dingen ondernomen, daar later iets over. Eerst even terugkomen op de plaatselijke kerstparade die wij hebben gezien, zeer leuk en zowat heel Paihia was uitgelopen. Er reden een tiental wagens versiert door het plaatsje. Versiert door de plaatselijke scholen, brandweer, verenigingsleven en de bevolking. Wij zijn geen kruiwagen tegengekomen. Even weer terugkomen op het gedeelte hiervoor, daar zijn wij zaterdagmorgen naar toegebracht door Niek en Rob want ze waren blij om een paar dagen van ons af te zijn. Ze moesten toevallig de kant van Whangarei op dus afzetten was geen probleem. Het waren heel gezellige dagen bij Henry en Babs en neef Kevin die daar neergestreken was om een nieuw leven te beginnen in N.Z. De eerste plek die wij hebben bezocht was de Whangarei Quarry tuinen een afgegraven steengroeve die door vele vrijwilligers was omgebouwd tot een mooie tuin vol met mooie bloemen, planten en verschillende bomen met in het midden een kleine waterval die uitkwam in een meertje. Je moet rustig beginnen bij Ineke met een kleine waterval. Het tweede bezoek was bij de Whangarei Falls, dit is een waterval die er meer op begon te lijken. Een machtige straal water die tientallen meters naar beneden stortte, een machtig gezicht. Ien vond dit heel indrukwekkend. Daar wat rondgelopen te hebben en wat gedronken te hebben zijn we terug gereden. De eerste dag zat er al weer op. Zondag eerst rustig aangedaan maar dat duurde niet lang, de buurvrouw heeft een tuin aangelegd waar je wel een uur door heen kunt lopen met al zijn bloemen en planten. Weer heel mooi om te zien. s' Middags nog even wat rondgereden in de buurt van Whangarei met zijn vele heuvels bergen en dalen. Elke bocht die je doorging had weer een ander uitzicht. s' Avonds een B.B.Q. en weer een dag voorbij. Maandag, een nieuwe dag en op weg naar het strand. Het overgebleven vlees van de B.B.Q. in een trommeltje wat bolletjes er bij want onderweg moet er ook gegeten worden. De weg ging halverwege over op een weg met zand en grint. Nu is Henry een stevige rijder en wil wel eens met hoge snelheid door de bochten slippen. Vanaf de achterbank kwamen dan ook luide kreten van: langzamer, rustig, ai, oei en nog meer vreemde oerwoudgeluiden. Aangekomen bij het strand werden de dames wel wat rustiger en genoten wij van het witte strand met de mooie zee. Lopend op je blote poten door het zand en het water genoten wij weer van het uitzicht. Zoekende naar mooie schelpen die we mee nemen naar Nederland voor een herinnering. Dit gezien te hebben gingen wij onder luid geoei en geai naar de langste loopbrug van het zuidelijk halfrond. (Onderweg gestopt op een parkeerplaats om de meegenomen kip te verorberen). Deze brug is geen hangbrug maar staat op palen en is 395 meter lang. De Whananaki loopbrug. Dit allemaal weer meegemaakt te hebben gingen wij terug naar het huis van Henry en Babs.
De volgende dag (dinsdag) was het weer tijd om naar huis te gaan. Kevin wilde ons naar Paihia terugbrengen omdat hij net een nieuwe auto had gekocht. Na Henry en Babs bedankt te hebben voor de geweldige dagen die wij daar hebben gehad gingen wij zonder geoei en geai terug naar Paihia. Daar stond Niek ons met open armen te ontvangen. Rob zit nog in Christchurch want er is iets mis met een Camper. Bij mooi weer gaan wij morgen naar een eilandje dat heet Urupukapuka, en bij wat slechter weer naar de glimwormgrotten. Wij zullen het zien, jullie zullen het lezen.
groetjes van Theo en Ineke